اسكندريه زى زمان

دى من كتاباتى يا جماعه





بنوته ماشيه


والدنيا ماشيه



بصت لورا



بصيت لورا



ومحدش واخد باله



غير كام الف واحد بس



مع ان الدنيا خرس



والنجوم مش واخده بالها انها متأخره






وقفنا نستنى الترام



انا وهيا والزحام



ومحدش واخد باله



غير كام الف واحد بس









بصيت لعينها ووشها



شفايفها وخصرها



وفجأه لقيت جبل كبير



سكه لكل البنى ادمين



دا باينلو صدرها






تليفون جديد فى ايديها بتحاول تخبيه



تليفون من اللى بيقولوا عليه كدا بيئه



وشكلوا كدا مفيهوش ولا دقيقه



مش بقولكوا



تليفون جديد فى ايدها بتحاول تخبيه



وحزن مش جديد فى عينها مش قادره تخبيه






جه الترام بسرعه



ولميت نفسى بسرعه



وركبنا جمب الباب



قربت منها اكتر



ريحه رموشها تراب



ودنيه خدودها خراب



اموت واعرف هيا بتفكر فى ايه دلوقت



يااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه



على المتعه دى



انك تعرف كل اسرار انسان






دفعتلها الربع جنيه



ما اعترضتش



زى أميره



او صعلوكه



ما اعترضتش



لكن اى حد بين الاتنين



اكيد هيعترض






نزلوا اتنين



قعدنا مكانهم



المقاعد لسه دافيه



والشفايف برضوا حافيه



بصتلها فى عنيها



بصتلى فى حته تانيه






صدرها بيقول اه



وعنيها بتقول لأ



وفضلت شفايفها متردده



نزلت



نزلت وراها



كانت رايحه عند البحر



الدنيا كانت بحر



قصدى كانت برد



برد يخليك تكره الصيف



ومنظر الشجره اللى بتنتحر



تخليك تعشق الخريف



البحر مفيهوش اى حد



مسكتها من ايدها



وقولتلها






يالا نقلع هدومنا



وتعالى نحضن بعض



ما يبنش منك الا أنا



يمكن اسكندريه ترجع زى زمان



يمكن نلاقى فى كل شبر ألف حد



ابتسمت



واتحركت شفايفها وقالت



يالا



قولتلها متأكده ؟



قالتلى اه



متأكده